Wenn mr de alde Moosweg, direkt newe em kleine Lange-Bach (Quellbach des Durbachs) geht, donn kummt mr direkt am Rappe-Schroofe vorbei. Direkt uf’m Felse steht ä scheni Tann, wu mr sich wundre mus, wie die eigendlich so wachse kon. Wenn mr frieger noch mit em Kuhfuhrwerk un em e Waage voll Welle von de Moos ra gfahre sin, donn hän mr bim Rappe-Schroofe immer gonz bsunders uf ‘d Miggi (Bremse) un dä Sponnbengel uffbasst. Dä Vadder hett nämlig immer vum Moospfaff verzehlt. De Rappe-Schroofe isch grad e glei Stückli owerhalb vum Moosdohle.  So wie’s heißt soll de Moospfaff bim Rappe-Schroofe als drunder leye. S’kalde Gruuse isch uns do als kumme, un mr ware froh wenn mr heil bim Moosdohle dunde ware.

Josef Werner